BENDE SEVMEYİ BİLİYORUM
Bakma öyle salyalı küflü ruhuma ben de sevmeyi biliyorum. Bir çiçeğin şehvetine yenik düşerken; Dilim boğazıma kaçtı Rengim benzime karıştı Edebim gönlümde saklı kaldı. Lügata ekleyemediğim sayısız kelimenin gölgesinde dinlenirken Zamanın ona denk gelen saatinde Üç basit harfin (aşk) türevlerini hesaplamaya çalıştım. Ama gün ağırdı, kaldıramadı yüreğim Sevmek, sevilene itaat etmektir dedim Bohçamda yırtık gömleğim Uzaklara hasret kaderim Beni itaate zorlamayan bedenim Sevgiye hürmetlerini sunmadan Kapı dışarı edildi hevesim.. Tam sevmeyi öğrenecekken Güneş battı ve çiçek soldu. Bir daha da sevmeye cesaret edemedi yüreğim. Medin Üçkan
